Oskar har to flotte storebrora som lyse opp livet hans, om han er trist og lei er det ingen som er bedre på å få han til å smile enn storebrorane. Emil og Ulrik er kjempeflinke med lisjebroren sin og er veldig stolte av han. Dei to eldste er ofte heime ilag med pappa-en medan eg og Oskar er på sjukehus, men dersom vi blir lenge vekke so prøva vi å ta dei med. Då vi var innlagt på Haukeland var gutane der ilag med oss kvar helg for å få vere ilag som ei familie så godt som det lot seg gjere. Dessverre er sjukehuslivet ganske kjedelig, og spesiellt kjedelig blir det når ein ikkje er sjuk ein gong ;)
På besøk på sjukehuset etter at Oskar vart fødd
Å leike "borte-bø" med Ulrik er kjekt!
Storebror Emil underheld Oskar på tur ;)
Emil og Ulrik er bortsett frå meg og Odd dei viktigaste personane i livet til Oskar og eg veit at han er uendeleg gla i dei! Om Oskar ikkje kan seie det sjølv, so fortel blikket hans når han ser dei meir enn ord kan gjere... Og eg er utrulig stolt av dei to store gutane våre også! "Til månen og tilbake igjen" ;)
Tre kjekke gutar du har,Sissel. Livet er ikkje alltid som vi forventer det skal bli. Dei aller fleste tar det som en sjølvfølge og få friske barn. Etter og ha lest bloggen din,ser eg at du ser sjukdomen til oskar som en utfordring,ikkje et problem. Og det er nok rette innstillinga for og klare seg i fremtida med et multihandikappa barn. Barn som er annenledes,kan gi like stor glede som friske;) du har en tøff tid foran deg,men ta det som utfordring ,ikkje som problem så vil dere klare dette fint;)) kommer til og følge bloggen din,og lykke til fremover!!!
SvarSlett