Godft nytt år alle sammen -
bedre seint enn aldri, vi er faktisk nesten
halvveis inn i januar 2013 -
men tida strekk ikkje til,
så vi er litt seint ute ;)
Når eg tenker tilbake på fjoråret,
så tenker eg at vi fekk gjort ganske mykje -
vi har reist veldig mykje,
både til Bergen, Hamar, Oslo, Førde, Trøndelag og
Mallorca ;) Mykje av reisinga er relatert til trening og
behandling, men vi rakk eit par turar kun for fornøyelsen
si skyld :) Oskar har fått starta opp med Tobii - noko
som er eit stort steg i riktig retning i forhold til
at han etterkvart kan få meir innvirkning på sitt eige liv!
Motorisk sett er vi litt på "stedet hvi"l...men vi ser små
framskritt som kanskje ikkje betyr så mykje for andre,
men som betyr allverden for Oskaren vår <3
Berre det at han kan snu haudet sitt betre frå side til side,
at han har blitt flinkare til å sitte i bilstol, har på eit vis
akseptert å sitte i stol (i alle fall i barnehagen, her heime tyne
han foreldra sine ;)) og at han jobbar beinhardt både på
Hamar og under trening med fysioterapeut. Både vi og
fagfolka rundt Oskar håpar at det vil skje ytterligare
framskritt når han blir eldre og kanskje finn metoder
der han klarer å roe ned kroppen sin i større grad,
uten at vi forventar mirakel - trur vi er ganske realistiske.
Det har vore ein hektisk vinter, og mamsen har vel
knapt nok "landa" etter jul, men prøvar å fokusere
positivt og tenke at i 2013 kan det faktisk skje fantastiske
ting! Som at vi kanskje kan få realisert påbygget
som vi så sårt treng her heime - både Oskar, vi foreldra,
brorane og alle som jobbar rundt Oskar...
Vi har starta planlegginga fram mot skulestart, både i
forhold til utdanning av pedagogisk personale i forhold
til alternativ- og supplerande kommunikasjon - og kva som må
gjerast reint praktisk for at Oskar skal begynne på skulen om
2 1/2 år. Det er ein lang vei og gå, men vi kjem nok i mål!
Er så heldig at verdens beste pedagog skal følge Oskar vidare
på skulen og starte med utdanning til hausten - ganske
fantastisk med tanke på at ho har hatt Oskar sidan har
var 1 år gammal :) Det er vi inderlig takknemmelige for!
Sjølv om det har vore hektisk - så vil eg egentlig fortelle
noke fantastisk (i våre auge i alle fall) :
I dag når eg henta Oskar i barnehagen fortalte personalet hans
at han hadde sagt (via Tobiien sin) har han var tørst!
Og du skulle sett gliset til Oskar når dei fortalte det til meg!
Tenk å få ei stemme! Tenk at det går ann å kommunisere på
ei datamaskin med å bruke augene sine! Og tenk kor heldige vi
er for at vi lev i 2013 og slik teknologi er tilgjengeleg :)
Dette er starten på Oskar sin bruk av Tobiien som
kommunikasjon - og eg håper han etterkvart kan fortelle
oss kvifor han er lei seg, gla, irritert, kva som er morsomt -
eller kanskje at han er gla i oss ;)
Oskar skal opp og fram -
og vi vil aldri aldri gi oss i kampen for å få det til!
Ha eit strålande 2013 - det skal vi!
(for det har eg bestemt ;))
Klem frå Sissel
Når eg tenker tilbake på fjoråret,
så tenker eg at vi fekk gjort ganske mykje -
vi har reist veldig mykje,
både til Bergen, Hamar, Oslo, Førde, Trøndelag og
Mallorca ;) Mykje av reisinga er relatert til trening og
behandling, men vi rakk eit par turar kun for fornøyelsen
si skyld :) Oskar har fått starta opp med Tobii - noko
som er eit stort steg i riktig retning i forhold til
at han etterkvart kan få meir innvirkning på sitt eige liv!
Motorisk sett er vi litt på "stedet hvi"l...men vi ser små
framskritt som kanskje ikkje betyr så mykje for andre,
men som betyr allverden for Oskaren vår <3
Berre det at han kan snu haudet sitt betre frå side til side,
at han har blitt flinkare til å sitte i bilstol, har på eit vis
akseptert å sitte i stol (i alle fall i barnehagen, her heime tyne
han foreldra sine ;)) og at han jobbar beinhardt både på
Hamar og under trening med fysioterapeut. Både vi og
fagfolka rundt Oskar håpar at det vil skje ytterligare
framskritt når han blir eldre og kanskje finn metoder
der han klarer å roe ned kroppen sin i større grad,
uten at vi forventar mirakel - trur vi er ganske realistiske.
Det har vore ein hektisk vinter, og mamsen har vel
knapt nok "landa" etter jul, men prøvar å fokusere
positivt og tenke at i 2013 kan det faktisk skje fantastiske
ting! Som at vi kanskje kan få realisert påbygget
som vi så sårt treng her heime - både Oskar, vi foreldra,
brorane og alle som jobbar rundt Oskar...
Vi har starta planlegginga fram mot skulestart, både i
forhold til utdanning av pedagogisk personale i forhold
til alternativ- og supplerande kommunikasjon - og kva som må
gjerast reint praktisk for at Oskar skal begynne på skulen om
2 1/2 år. Det er ein lang vei og gå, men vi kjem nok i mål!
Er så heldig at verdens beste pedagog skal følge Oskar vidare
på skulen og starte med utdanning til hausten - ganske
fantastisk med tanke på at ho har hatt Oskar sidan har
var 1 år gammal :) Det er vi inderlig takknemmelige for!
Sjølv om det har vore hektisk - så vil eg egentlig fortelle
noke fantastisk (i våre auge i alle fall) :
I dag når eg henta Oskar i barnehagen fortalte personalet hans
at han hadde sagt (via Tobiien sin) har han var tørst!
Og du skulle sett gliset til Oskar når dei fortalte det til meg!
Tenk å få ei stemme! Tenk at det går ann å kommunisere på
ei datamaskin med å bruke augene sine! Og tenk kor heldige vi
er for at vi lev i 2013 og slik teknologi er tilgjengeleg :)
Dette er starten på Oskar sin bruk av Tobiien som
kommunikasjon - og eg håper han etterkvart kan fortelle
oss kvifor han er lei seg, gla, irritert, kva som er morsomt -
eller kanskje at han er gla i oss ;)
Oskar skal opp og fram -
og vi vil aldri aldri gi oss i kampen for å få det til!
Ha eit strålande 2013 - det skal vi!
(for det har eg bestemt ;))
Klem frå Sissel
