Oppfølgar til "De tause tsunamiene"

Vi er på mange måtar veldig heldige!

For vi har vennar som bryr seg og støttar opp om

oss - sjølv om det kan vere vanskelig...

Vi er på mange måtar avsondra frå eit

vanlig sosialt liv, men våre vennar gløymer oss

ikkje allikavel!

Men ein merkar at det er vanskelig å vite kva ein

skal svare når meir perifere bekjente eller andre spør

korleis det går...fordi om eg skal fortelle korleis eg

egentlig har det - vil det ta eit par timar -

og det har nok dei fleste ikkje tid til...

Det blir ofte til at ein svarar at "Det går greit",

"Livet går sin skeive gang" eller "Vi har det stort sett bra"

Men sorga er det allikavel -

det føltest ut som om nokon drog hjertet ut av

kroppen min og trakka på det, den dagen for snart to år sidan -

og framleis jobbar eg med å få på plass bitane igjen.

Nokre dagar går det bra,

og andre dagar er det vanskelig...

Sånn er det berre....

Oskar 4 mnd

Kronikken var godt skreven - og eg

kjenner meg godt igjen i det å føle at ein mista eit barn,

sjølv om han fremdeles er her....

Oskar er ikkje den Oskaren han var før krisa,

men han er allikavel fremdeles Oskar -

om du forstår meg rett?

Oskar er ein fantastisk gut, som er her

og følger med på alt rundt seg - har gleder

og sorgar som alle andre barn.

Men det er vondt....

Vondt å tenke på framtida hans, korleis vil han ha det som

f.eks tenåring - når alle skal vere så like,

og han er så annleis, men samtidig ikkje det allikavel.

Vondt å sjå at han vil - men ikkje klarer det han har lyst til...

For Oskar vil - han vil vere med på det andre gjer,

og blir frustrert når han ikkje klarer...

MEN framfor alt er vi gla for at Oskar er her -

og vi skal gjere det vi kan for at han skal ha eit godt liv.

Vi vil gi han opplevingar som andre får,

sjølv om det betyr at ein må gjere det

på ein litt annen måte...

Og vi er takknemmelige for alle som bryr seg -

både om korleis det går med Oskar - korleis brorane

har det og korleis det går med oss!

Og om du lurer og spørr (og har tid) skal eg

svare så godt eg kan :)

Men sorga er også privat - den er vanskeleg å

sleppe andre inn i -

og det er vanskelig for andre å forstå -

fordi den må opplevast,

og det ønsker eg ikkje at nokon andre må...

Derfor er det kanskje like greit at dei ikkje forstår...

MEN

over til noko heilt anna :

Oskar er frisk og rask igjen -

og det gjer meg gla -

då kan vi gå ei helg uten sjukdom i vente!

Har du sett slik ei søt "furtelippe"?

Og prinsen har fått seg fancy SUPERMANNDRAKT!

(eller lycradrakt om ein skal vere korrekt)

Sjå kor fint han kan sitte med den nye drakta på :)

Så supermann og mamma ønsker alle ei god helg!

Klem frå Sissel